φωτ.: Γ. Ζινδριλής

Με μεγάλη συμμετοχή συλλογικοτήτων και ατόμων πραγματοποιήθηκε η συνάντηση στο Green Park για τους πλειστηριασμούς.

Περισσότεροι από είκοσι ομιλητές και ομιλήτριες παρουσίασαν τα αίτια και τις επιπτώσεις για την σημερινή κατάσταση μετά και την συμφωνία κυβέρνησης - δανειστών. Κοινή διαπίστωση ήταν ότι συντριπτικό μέρος των υπερχρεωμένων νοικοκυριών παραμένει σε κίνδυνο. Κοινή στόχευση όλων ο αγώνας ενάντια στο νόμο και η υπεράσπιση των πληττόμενων. Σύντομα θα υπάρξει νέα συνάντηση για να σχεδιαστούν ο προγραμματισμός και οι κοινές δράσεις. Εκ μέρους των "πλειστηριασμών - Stop" αναπτύχθηκε ένας προβληματισμός στο άνοιγμα της συζήτησης στοιχεία του οποίου βρίσκονται στην παρακάτω τοποθέτηση της Τόνιας Κατερίνη, μέλους της πρωτοβουλίας “πλειστηριασμοί – Stop”.

«Βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη στιγμή μιας πεντάχρονης διαδρομής κατά την οποία ταυτόχρονα διευρυνόταν η οικονομική κρίση και οι πολιτικές λιτότητας, αυξάνονταν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και μειώνονταν συνεχώς οι προστατευτικές ρυθμίσεις ενάντια στην υφαρπαγή της στέγης και γενικότερα της ακίνητης περιουσίας μέσω των πλειστηριασμών.

Σήμερα έχουμε μια σειρά από νέα δεδομένα με κορύφωση την χθεσινή συμφωνία για την διαχείριση των κόκκινων δανείων, που μας φέρνουν αντιμέτωπους/ες με μια απειλή πιο άμεση από ποτέ, ενώ θέτουν πλαίσια και λογικές διαχείρισης που επιδιώκουν να ανατρέψουν κοινωνικά και αξιακά πλαίσια δεκαετιών. Στη λογική των δανειστών η ελληνική κοινωνία οφείλει να φτωχοποιηθεί ακόμα περισσότερο μειώνοντας μισθούς και συντάξεις, αλλά και ρευστοποιώντας και τα τελευταία περιουσιακά στοιχεία που αποτελούν στη ζωή των νοικοκυριών παράγοντα σταθερότητας και ασφάλειας. Καταγγέλλεται ως αντιπαραγωγικό και στρεβλό το μοντέλο της αποταμίευσης και επένδυσης στη γη  που στήριξε την ελληνική οικονομία για 40 χρόνια, ενώ αποκρύπτεται ο ολέθριος ρόλος του μηχανισμού δανεισμού της τελευταίας εικοσαετίας που έφερε άμεσα και γρήγορα κέρδη σε λίγους, εκτόξευσε τις τιμές των ακινήτων και κατέληξε στη σημερινή συνθήκη όπου τις  απώλειες καλούνται να πληρώσουν όχι αυτοί που κερδοσκόπησαν αλλά αυτοί που με πολλαπλό τρόπο υπήρξαν τα θύματα αυτού του μηχανισμού. Θύματα γιατί αγόρασαν σε τιμές που σήμερα έχουν καταρρεύσει, πλήρωσαν για χρόνια τόκους με όρους επαχθείς, και απειλούνται όχι μόνο με την απώλεια της στέγης αλλά και με την δια βίου άλωση στην συνθήκη του υπερχρεωμένου.

Ο κώδικας δεοντολογίας των τραπεζών ορίζει το περίγραμμα της κοινωνικής αντιμετώπισης του υπερχρεωμένου/ης. Η έννοια του συνεργάσιμου δανειολήπτη και η καθολική επιτήρηση που αναδεικνύεται ως νόμιμη και υποχρεωτική  διαδικασία αποτελούν κορμό μιας νέας βιοπολιτικής που δυστυχώς σε πολλές χώρες της Ευρώπης είναι ήδη πραγματικότητα.

Η κατάργηση της οριζόντιας και δια νόμου προστασίας και η μεταφορά της διαδικασίας «ρύθμισης» στα δύο στάδια:

1. Διαπραγμάτευση με τις τράπεζες

2. Υπαγωγή στον «τροποποιημένο» νόμο Κατσέλη

δημιουργεί νέες δυσμενέστερες συνθήκες και υποχρεώνει όλους ακόμα και τους ασθενέστερους να περάσουν από μια διαδικασία όχι μόνο οδυνηρή αλλά και με κόστος που για τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα γνωρίζουμε καλά ότι μπορεί να είναι και απαγορευτικό. Οι λογιστικοί υπολογισμοί για το πόσα τελικά υπερχρεωμένα νοικοκυριά προστατεύονται με το καινούργιο κανονιστικό πλαίσιο παράγουν μια σειρά στατιστικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται επικοινωνιακά από την κυβέρνηση αποκρύπτοντας τις πραγματικές δυσκολίες στο πεδίο της διαπραγμάτευσης αλλά και αποφευγοντας να προσεγγίσουν σε βάθος τις επιπτώσεις «μετά την ρύθμιση» στην ζωή των υπερχρεωμένων.  Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (χάνοντας ή μη το σπίτι της) κάθε οικογένεια θα οδηγείται στα όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης, όρια που κάθε φορά θα τα κρίνει ο εκάστοτε  διαχειριστής της διαπραγμάτευσης.

Την ίδια στιγμή που οι τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί με 250 δις , θα ξαναπληρωθούν  για επισφάλειες που μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση έχουν διαγράψει από τα χαρτοφυλάκια τους. Δεν θα επεκταθώ εδώ στους στρατηγικούς σκοπούς όλης αυτής της επιχείρησης υφαρπαγής γης και στις μακροχρόνιες επιπτώσεις τους σε ότι αφορά τον έλεγχο του χώρου αλλά και της ζωής των κατοίκων της χώρας.

Θα κλείσω λέγοντας κάποιες πρώτες σκέψεις για την οργάνωση του αγώνα μας από εδώ και πέρα:

1. Κανένας μόνος/η  Δυνατότητα επικοινωνιακά και πρακτικά κάθε πληττόμενος να συναντηθεί , να μιλήσει να στηρίξει και να στηριχθεί.

2. Κινητοποίηση ενάντια στις κυβερνητικές επιλογές με άμεση πολιτική αντιπαράθεση

3. Οργάνωση απέναντι στις τράπεζες, ενημέρωση, στήριξη των πληττόμενων στη διαπραγμάτευση

4. Διερεύνηση των νομικών δυνατοτήτων προσφυγής με στόχο μεγάλο μέρος απαλοιφής των δανείων στη βάση της ανακεφαλαιοποίησης , των όρων, του ποσοστού πληρωμής και της νέας αξίας των ακινήτων

5. Οργάνωση της νομικής αρωγής για τις υποθέσεις που θα φτάνουν στα δικαστήρια

6. Οργάνωση του μπλοκαρίσματος στα ειρηνοδικεία

7. Προετοιμασία αντιμετώπισης στην περίπτωση που θα φτάσει κάποιος αντιμέτωπος με έξωση».

Φωτογραφικό υλικό:

Η Τόνια Κατερίνη και ο Φίλιππος Φιλιππίδης στο πάνελ, μέλη της πρωτοβουλίας πλειστηριασμοί – Stop

Το κοινό παρακολουθεί την εκδήλωση στο Green Park

Μεγάλη η συμμετοχή στην συνάντηση 

Πολλοί και οι εκπρόσωποι των συλλογικοτήτων 

Ο δικηγόρος, Δημήτρης Σαραφιανός, τοποθετείται μετά το τέλος των εισηγήσεων