Στο στέκι της αλληλεγγύης- Υπαπαντής 117- Αρτεμις

Τρίτη, 21/4, 7-9 μ.μ.

Θα κάνουμε μια μικρή απόπειρα επαφής με το μέσα μας παιδί, αγκαλιάζοντας και φροντίζοντάς το, ανακουφίζοντας το συναίσθημά μας και γεμίζοντας ενέργεια και αισιοδοξία.

Οι κακοποιημένοι τρόφιμοι ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης είναι μέσα τους ελεύθεροι να μισούν τους διώκτες τους. Η ευκαιρία να βιώνουν τα συναισθήματά τους – ακόμη και να τα μοιράζονται με άλλους τρόφιμους τους εμποδίζει να εγκαταλείπονται στην απελπισία... Αυτή η ευκαιρία δεν υπάρχει για τα παιδιά : Δεν πρέπει να μισούν τον πατέρα/την μητέρα τους ... δεν μπορούν να μισήσουν επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν την αγάπη του/της... Έτσι τα παιδιά αντίθετα με τους τροφίμους του στρατοπέδου συγκέντρωσης, αντιμετωπίζουν έναν βασανιστή που αγαπούν...

Το άτομο, αιχμάλωτο ενός παλιού πόνου, λέει πράγματα που δεν έχουν σχέση, κάνει πράγματα που δεν φέρνουν αποτέλεσμα, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια κατάσταση, και υπομένει τρομερά αισθήματα που δεν έχουν σχέση με το παρόν.